To debiutancka płyta Graindelavoix i Björna Schmelzera wydana w Glossie. Wyśmienita i fascynująca wersja Missa Caput Johannesa Ockeghema umieszczona w pół-liturgicznej scenerii, z gregoriańskimi antyfonami w stylu paryskich śpiewaków katedralnych (machicots). Polifoniczne pasaże i ornamentacje zakotwiczone są we wczesnych tradycjach gallikańskiego pochodzenia – tradycji machicotage. Nagranie zostało wykonane w imponującej gotyckiej akustyce kościoła św. Pawła w Antwerpii. Inteligentne połączenie głosów szkolonych klasycznie i nieklasycznie pomagają odnaleźć i zauważyć ten śmiały muzyczny projekt wśród gęstej estetyki nie oferującej żadnych ustępstw wobec sterylnej jednolitości, która otacza późnośredniowieczny i renesansowy repertuar polifoniczny.Cytując Björna Schmelzera:

Machicotage to anachronizm, żywa pozostałość, element historii który przetrwał i nikt nie wie co z nim zrobić. Machicotage to praktyka, know-how paryskich śpiewaków, którzy pracowali aż do XIX w., ale nie przetrwali reformy gregoriańskiej. Machicotage to przede wszystkim powrotem do kultury oralnej. Badania historyczne i muzykologiczne nie mogą być jedynie hermeneutyczne, ponieważ źródła pisane są tylko jednym, małym czynnikiem w wielkim spektrum wpływów i praktyk. Podobnej rangi badania odbywają się na gruncie komparatystyki źródeł, w interdyscyplinarny i antropologiczny sposób. Technika Machicotage jest nade wszystko przejawem: niesławy i złożoności historii muzyki oraz różnorodności praktyk wykonawczych.