Ojciec Eugène Cardine (1905–1988) - benedyktyn z francuskiego opactwa św. Piotra w Solesmes, był profesorem – początkowo paleografii, a później semiologii gregoriańskiej – w Papieskim Instytucie Muzyki Kościelnej w Rzymie.Autor „Semiologi gregoriańskiej” z wielką drobiazgowością i pieczołowitością badał najstarsze zapisy muzyczne chorału gregoriańskiego. Zajmował się też poszukiwaniem związków pomiędzy szczegółami tych zapisów, a wykonywaniem śpiewów chorałowych. Z prac Cardine’a i jego uczniów w tej dziedzinie wyrósł cały odrębny kierunek badań, dla którego Cardine w 1954 roku stworzył nazwę „semiologia gregoriańska”. Praca, której polskie tłumaczenie oddajemy w Państwa ręce, opublikowana została po raz pierwszy w Rzymie w 1968 roku pod nazwą „Semiologia Gregoriana”. Wkrótce potem ukazało się tłumaczenie francuskie, a potem tłumaczenia na inne języki. Niniejszy przekład oparty jest na wydaniu francuskim. Dzieło Cardine’a jest do dziś standardowym punktem odniesienia dla naukowców oraz niezastąpionym podręcznikiem dla studentów. Spis treści: ROZDZIAŁ I:               Nuty izolowane virga, tractulus, punctumROZDZIAŁ II:              ClivisROZDZIAŁ III:             PesROZDZIAŁA IV:          PorrectusROZDZIAŁ V:              TorculusROZDZIAŁ VI:             ClimacusROZDZIAŁ VII:            SandicusROZDZIAŁ VIII:           Rozwinięte formy graficzne o czterech lub więcej nutachROZDZIAŁ IX:             Rozdzielenie neumatyczneROZDZIAŁ X:              StrofaROZDZIAŁ XI:             TrigonROZDZIAŁ XII:            Bivirga - TrivirgaROZDZIAŁ XIII:           PressusROZDZIAŁ XIV:           Virga strataROZDZIAŁ XV:            OriscusROZDZIAŁ XVI:           SalicusROZDZIAŁ XVII:          Pes quassusROZDZIAŁ XVIII:         KwilizmaROZDZIAŁ XIX:            LikwesencjaROZDZIAŁ XX:             Znaki literowe